Hikmet tohumundan ibret ilmini,
Ektiğin vasatta ben bittim babam.
Bir taşlı tarlaydım sen sürdün beni,
Ardınsıra yol yol ben gittim babam.
Hayat heybesine denk vurdun yükü,
Dedin; dürüst ol,özür bilme yoku!
Bildiğine şişme,bilmeyi oku!
Yolumu sayende düz ettim babam.
Her akşam gün battı bir sen ışıdın,
Evine hep helâl ekmek taşıdın,
Yoruldun,terledin,bazen üşüdün;
Üstüne sevgiden şal örttüm babam.
Yıllar geçti şimdi roller değişti;
Baktım da yüzüne aklım karıştı.
Ben de bir babayım,oğlum konuştu;
Çok şükür,bu duyguyu tattım babam.
Kayıt Tarihi : 12.6.2007 23:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Babalar günü münasebetiyle,başta kendi babam olmak üzere,tüm babaları sevgiyle anmak istedim.
ekrem bozkurt
TÜM YORUMLAR (1)