ne demiştin hani:
“seviniz bu dünya sevmek yeridir
nihayet bu dünya ölmek yeridir
hayatın tadını bilmek yeridir
seviniz, seviniz ölene kadar…”*
sevgi ektim baba
sevgi biçtim
biçtikçe gürleşip çoğaldı sevgim
öğüdünü tuttum inan
sevgi bende
ben sevgide büyüdüm
dost edindim baba
“bir elin beş parmağı kadar yeter” demiştin
böyle duydum
böyle gördüm
tuttum öğüdünü
emekler verdim
en güzelinden dostluklar buldum
bir elimde divit
ötekinde kılıç
koşuldum hayat yoluna
“teraziyi unutma! ” dedin
“vicdan ekle kefeye...”
sözünü tutum baba
tuttum da adil oldum
şiir koydun erkence
söz koydun kucağıma
sen verdin elime
beyazı ve kalemi
dinledim seni
yazdım da
kurumaz ırmak oldum
bitmedi hiç okumalar
bir fener tutmuşsun ki önüme
şiir ekip
şiir derledim gökten
işte ancak
şöyle böyle
ne olabildiysem
o oldum...
iyi ki varmışsın be babam!
(*) A.Muzaffer Bulgulu; Kalbim Ağlarken – 1939, “Sevenlere” adlı şiirden bir bölüm…..
(14 Haziran 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 14.6.2003 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Belki hasretimiz biter bir gun annem.
Agzina saglik...
TÜM YORUMLAR (8)