Dünya sahnesinde ben bir dağa yaslanmışım.
Varlığını hiç fark edememişim babam.
Deli çay gibiydim nasihatinle uslanmışım.
Sensiz menzillere ermemişim babam.
Nice badirelerden geçtim gittin gideli.
Yollarda tökezledim görememişim babam.
Sen benim gölgem gibiymişsin bildim bileli.
Ben bir başıma yürüyememişim babam.
Koca adam oldun aslanım derdin.
Aslında ben hiç büyümemişim babam.
Kendin içmedin, yemedin hep bana verdin.
Ben yokluğunda hiç sefa sürmemişim babam.
Kayıt Tarihi : 15.6.2014 12:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Uğurlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/15/babam-146.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!