Babam Şiiri - Fikri Pınarlı

Gölgenle üstümüzde koskoca bir çınarsın,
Merhamet şelalesi kurumayan pınarsın,
Çalışıp çabalayıp bize rızık sunarsın,
Yıllarca yatağında rahat yatmadın babam.

Bilmem ki tek sen miydin bu dünyada çileli,
Rahat yüzü görmedin ben kendimi bileli,
Artık anladım seni ben de baba olalı,
Lokmamıza en küçük haram katmadın babam.

Senden başka hiç kimse çekmezdi nazımızı,
Değer verip dinlerdin en saçma sözümüzü,
Ellerinle silerdin yaş dolu gözümüzü,
Bir kez bile dövmedin kaşın çatmadın babam.

Çoğu zaman doymadan çekilirdin sofradan,
Bizden artarsa yemek uzanırdın sonradan,
Helal kazanç uğruna hep çalıştın durmadan,
Bizden ayrı bir lokma asla yutmadın babam.

Ne kadar gurur duysam ne kadar övünsem az,
Senin evladın olmak bana büyük imtiyaz,
Çirkef dolu dünyada senin sayfan bembeyaz,
Çıkarların uğruna onur satmadın babam.

Bak işte giriyorsun ihtiyarlık çağına,
Kar yağmaya başladı senin gönül dağına,
Tut elimden girelim muhabbet ırmağına,
Çocukken ellerimi sen az tutmadın babam.