Babam Şiiri - Kürşat Karabörk

Dünyada var mıdır benzeri bilmem
Ne acaip adam şu babam?
Bizim için herşeyi seferber eder,
Sağlığıyla bile rulete girer;
Kötü birşey duyacak olsa yüreği sızlar
Ama başarısızlığa da çok kızar,
Haksız mı be babam?
Çalışmamızı ister;
Dolayısıyla bitirmemizi başladığımız işi,
Bitirmeyeceksen der,hiç başlama boşuna
Yarım işler hiç de gitmez hoşuna.
Bazen duygulanır da boşu boşuna
Bazense kurşunlara bile meydan okur
Ne acaip adam şu babam?
Güçlü olmaktır der tek yolu hakimiyetin bu dünyada
Onun için çalışmalı der,sağlıkla-hırsla
Çok acılar geçirmiş kendi hayatında
Ama yine de güler; güler be babam!
Babayı anayı saymalı der;
Sevmeli kardeşleri ve tüm akrabayı.
Yardım etmeyi de sever aynı zamanda
Kendi işini kendi yapmaya bayılır;
Yardıma ise pek nadir adam çağırır be babam!
Kendi geçmiş babasını,
İster ki; çocukları da geçsin atasını
Bozmadan Türk'ün sağlam mayasını
Demokratik adamdır be babam!
İpler elindedir çoğu zaman,
Ama gölge oyununu değişik yönetir her zaman,
İpi çekmeden evvel
Çekeyim mi diye
Hacivata da sorar; sorar be babam!
Çok konuşmayı sevmem der öyle boşluğa...
İyi nasihat eder hem ataya hem çocuğa
Yemez yemez de
Çok mu yedim der be babam!
Hep karnı hastadır; bazense başı,
Çok rahatsız eder O'nu kendini bilmezin bir lafı;
Değişmez evine versen de Hilton'da kral katı;
Her lafı duyar da sözün etmez be babam!
Soğuğa dayanır; sıcağı duymaz;
Anlayacağınız, kendini sıkar da ortamdan kaçmaz
Zorluk geldikçe zorluğa koşar;
Zor anda diktir de; ardından yatar; yatar be babam!
Evladının derdini hep kafasına takar;
Durmadan güzellik ve hep çözüm arar;
Gerekirse bir de sigara yakar;
Bizim için ceketini bile satar;
Satar be babam!