BABAM
Küçücüktüm
Senin öğretilerin kulağımda
Sevgin yüreğimde büyüdüm
BABAM
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Harikasınız
Çok güzeldi yüreğinize sağlık
Saygılar kaleminize
'
Karamanlı Âşık Çağlari
sevgi yukarıdan aşağıya doğru üflenmiş derler insan ruhuna..yani büyükten küçüğe doğru bir hiyerarşık sevgi düzeni, tabiat kanunu yani..
.Bu bağlamda baba sevgisi sanki azmış gibi gelebilir insana bu felsefeden yola çıkarak...bütün felsefeler doğru değil ki ...
bakın, burada şaire hanım efendi sayın hocam yalın bir dille ve güzel türkçemizin saf halini kullanarak nasılda güzel ifade etmiş bu derin ve dayanılmaz sevgiyi...
bu an çok duygusalım ve teknik ayrıntılara girmeden şiirin duygusal boyutuna bakacağım...İç yapı ve mana ile ilgileneceğim bağışlayın..
.
yolu aydınlatan ışığın yani baba sevgisinin hiç bitmediğini 'Tırnaklarımla da kazsam, ' diyerek ifşa ediyor hocam...
o ışık o fener sönmez ki...
hayaın bir bir şekilde cereyan eden hadiselerine göğüs germek böyle bir sevgi ile mümkündür ancak..
Upaniştalar dünya sevgiden doğdu sevgiye koşuyor der..
işte sizi bu sevgi sanatkar yaptı.. ve zannedersem ömrünüz boyuncada bitmeyecek..
çünkü yazıyor çiziyorsunuz bu duygularınızı..
kalın güzelliklerde...
sevgi ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta