Babam-1 Şiiri - Mehmet Doğan 5

BABAM – 1 -

Bu gün tam bir yıl olmuş
Daha dün gibi
Birazdan çalacak telefonum
Ankara’nın ayazında donacak gülücüklerim
Bir feryat…
Bir imdat…
Serpil telefonun öbür ucunda
Uyandıramadım çay içsin…
Uyanmıyor...

Nasıl çabuk geçiyor zaman
Bu gün tam bir yıl olmuş uyanmayalı babam…

İri kalçalı, oynak, işveli
Bir orospunun cilveleriyle
geçiyor zaman
Farkına varmadan öğütüyoruz
Acıları hüzünleri
Hızla tüketiyoruz
Sevmeleri sevinçleri

Sök at zamanlar yaşıyoruz
Hızla değişiyor demode oluyor her şey
Mutluluğun alt basamaklarında
Doyumsuz telaşlar
Tüketiyoruz her şeyi

Bir tek acılar, özlemler kalıyor
Gözyaşları eski model
Çok hızlı akıyor zaman
Tam 365 gün, 12 ay olmuş
Öleli babam
Kabul edemiyor mu ne
Çocuklar ölmesini babanın
Formatlıyor sık, sık beynim hafızamı
Unutuyorum öldüğünü babamın
Belki ondandır hala sürer
Bu yataptığımı duyarsa babam
Ne der
Babama beğendirmek için
Çokça çabam
Çıkıp gelecekmiş gibi her an
Çaldığında kapı zili
Zarif kendine has sevgi dolu
Boş ver oğlum takma kafana demeler
Bekliyorum hala duymayı
Çaldı bak telefon
Lal olmuş dili
Neyle hatırlar oğullar babayı
Hangi hatıra siler ötekini
Hepsi geldi geçti mi gerçekten
Baş sağlığı taziyelerden şüpheliyim
Buluşmanın yok mu bir yolu
Konuşmanın lal mı olmuş dili
Babanın ölümünü kabullenemiyor çocuklar
Baba hasreti…
İstemeden terk etmiş sevgili

Oynak işveli zilli bir orospu zaman
Her şeyi tedavi ediyor ama
Babamın öldüğünü kabul edemiyorum daha
Gördüm buradaydı daha dün sanki
Nasıl çabuk geçimiş zaman
Bu gün tam bir yıl olmuş öleli babam

20.12.2009 - İstanbul