Babalık Zor Şiiri - Ramazan Ateş

Dört meleğim, yavrum var da,
Ben babalık yapamadım.
Başım her an oldu darda,
Ben babalık yapamadım.

Ne güldüler eller gibi,
Ne zevki ne sevğisini,
Bilemedim kıymetini,
Ben babalık yapamadım.

Kimi soğuk kimi sıcak,
Yarı toksa, yarıda aç.
Sevgiye, şefkate muhtaç.
Ben babalık yapamadım.

Ne huzuru kurabildim,
Ne mutluluk bulabildim.
Biliyorum suçlu bendim,
Ben babalık yapamadım.

Gücüm yetse çok verirdim,
Böyle olsun istermiydim,
Yollarına da ölürüm.
Ben babalık yapamadım.

Saygısızlık etmediler,
Bırakıpda gitmediler.
Beni rezil etmediler,
Ben babalık yapamadım.

Yaradan'a duam olsun,
Yavrularım gayri gülsün.
Anlasınlar beni bir gün,
Güzel örnek olamadım,
Ben babalık yapamadım.

Ramazan Ateş / Enschede