Babalık Şiiri - Osman Bulut

Alem sanır çok şerefli bir görev
Uşağıma uşaklıktır BABALIK
Bu görevi ne kadar seversen sev,
Hakikatte salaklıktır BABALIK

Bir gün, beş gün değil her gün her saat
Daim gerer üzerine kol kanat.
Kaderine terk edilmez hiç evlat
Bu sebepten korkaklıktır BABALIK

İsmail uzatmış olsa da boyun,
O Peygamber, onu istisna sayın.
Evladın gözünde sadece oyun
Yani çelik çomaklıktır BABALIK

Her şey biter imiş öküz ölünce,
Erişir erişmez akla bilince,
Bir evlat o malum yaşa gelince,
Sona eren ortaklıktır BABALIK

Babalıktan daha rahat iş mi var,
Öyle olsa çoğu kalırdı bekar.
Meşakkatli değil annelik kadar,
Erkeklere kıyaklıktır BABALIK

Ne fikrine, ne de keyfine dokun
Kalmasın bir bağın, kesilsin kökün.
Evladına el ol, karışma sakın.
Bu zamanda ahmaklıktır BABALIK

Bir babayı ancak evlat devirir,
Pehlivanda olsa tutar savurur.
İstediği yöne derhal çevirir,
Bir nevi fırıldaklıktır BABALIK