Babalık Şiiri - Çiğdem Deniz 2

BABALIK

Şeytanın casusları gibi çökmüştü göğsüne olanca gölgeler
Bir çift kara cine benzeyen gözlerini sil
Üçler yediler geldi sır kapısını arala
Kırklar meydanı kurulmuş babalık

Şiirlerim bir kurban taşı gibi çıkacak önüne
Kederli balta girmemiş ormanın ortasında düşsel çizgiler
Kırk sütunun kırk adımı kadar yakın
İçinde kopan tufan bile
Hep kırkıncı günü bekler farkında mısın babalık

Zerdüşt sabırsızlıkla çattı odunları
Ya sen yanacaktın ya da hasat zamanını bekleyen başaklar
Yağmur kuşluk vaktine kadar saklıyordu içindeki çocuğu
Kırklar meclisinin sâkisi ne güne duruyor yanında babalık

Öfkeliydi örümceğin ağları
Kuşkulu ve tasalı ateş uzatıyor boynunu küstahça
Ruhun yalınkatlıktan yıkılmış
Yalıyor kasvetli yalnızlığını gece
Yabani bir ışık yanıyor az ötede
Kırklara karışan ya benim ya da babalık

H. Çiğdem Deniz