Babaların Kızları Şiiri - Arife Kalender

Arife Kalender
13

ŞİİR


39

TAKİPÇİ

Babaların Kızları

Aklı eskidi babamın
adımı yolda bulmuş okuyamıyor
yüzüme öyle yabancı ki gözleri
anladım, beni hiç yazmamış ömrüne
oğlunu sayıklıyor
yok kızları çevresinde pervane
yıkılmış heykeline bakıyorum tanrının
ıssıza gitsem gelir ardımdan yetim kalırım
babam, nasılsın diyorum
beni yaşama salan o değilmiş sanki
bakışları uzağa fırlatıyor
kızları, yan yana durmuşuz
yanlışları düzelten annemin elleri un
gülmelerimizi kısmaya çalışıyor, susun!
kadın kısımının hamurunu anlatıyor
yoğrulmuş, yorulmuş emirlerden
babamın ve devletin jandarması annem
kirlenmemiş donunda leke olmadan doğan
ve aralık sokaklarda kuş yerine isyan besleyen ben
senin derdinde ne var derim kendime
Suriye, Irak ve başka yerler
dünyadan silinirken
iyi tanrılardan biriydin dedim babama
içimden dedim, onu sevdim içimden
soluğunun iziyim,elim eline benzer
kızarmış gözlerle bakıyoruz yolculuğuna
cenaze arabası yanımızdan geçerken
boşluk, seni nereye sığdırayım şimdi
sözcükler acımı kemirirken

Arife Kalender
Kayıt Tarihi : 9.4.2021 15:27:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Bilal Yıldırım
    Bilal Yıldırım

    Gerçekten Babbalar böyle mi? Yoksa bu kurmaca bir şiir mi? Bende babayım. Kızım var. Babamın da kızları vardı.

    Bana gerçeklikten yoksun gibi geldi bu anlatım. Olabilir mi?

    Bilmiyorum.

    Şairenin çok başarılı bir anlatımı var. Onu tebrik ediyorum.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Arife Kalender