tren kara tren..her tünelli geçerken..nasıl kanlar burnumdan..
fıskırırdı be oğul..
ekmek fırını gibi sıcak olan ocagina kömür mazot ata ata..yazin o sıcagindaa..sanki ben 1000 defa kebap piştimde piştim..be oğul..
tünellere her girişimde..korkardim..artik evlat..eski kara trenler..böbreklerimide..götürdü be evlat..be oğul..
emekli oldum belki oğul..ömrümü verdim ruhumu verdim..canimi verdim..ben bu yollarda be oğul..
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta