tren kara tren..her tünelli geçerken..nasıl kanlar burnumdan..
fıskırırdı be oğul..
ekmek fırını gibi sıcak olan ocagina kömür mazot ata ata..yazin o sıcagindaa..sanki ben 1000 defa kebap piştimde piştim..be oğul..
tünellere her girişimde..korkardim..artik evlat..eski kara trenler..böbreklerimide..götürdü be evlat..be oğul..
emekli oldum belki oğul..ömrümü verdim ruhumu verdim..canimi verdim..ben bu yollarda be oğul..
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta