Babalar ölmez Babalar gününüz kutlu olsun

Babalar ölmez… Babalar gününüz kutlu olsun

Gözlerimi açtım bugün, sanki gün bugün değildi.
Yıllar öncesine; bir mucize olmuş gitmiştim.
Özlemlerimin yapamadıklarımın ve hatta…
Görmek istediğim babamın yanına gitmiştim.
Hayal gibi ama gerçek olmuştu imkânsızın,
Hayatımla randevusu ve mutluluk…
Yıllar önce bugün ve ben zamanı yenmiş;
Zaman açmıştı kollarını, yalnız değildim.
Sanki dünyanın dönmesi durmuş beni bekliyordu
Kendi zamanıma dönmemi…
O iki katlı şu an yıkılmış olan evimi gördüm
Resimlerden tanıdığım babamın bu evimizin,
Kapısından çıktığını ve kucağında kundakta,
Bir bekle yani beni taşıdığını gördüm.
Çok gençti 25 yaşlarında, uzaktan seyrettim.
Ardından annem çıkmıştı rahmetli annem,
Telaş içinde babalarının babalar gününü kutlamaya gidiyorlardı.
Takip edip dedemin evine girdiklerini gördüm…
Girdim eve seyrettim el öpmeleri sarılmaları,
Sevgili dememin beni kucağına aldığı ve aslanım dediğini…
Bir kenarda oturdum saatlerce seyrettim.
Onlar beni görmüyordu…
Yüreğimden babalar gününü kutladım, o iki büyük insanın,
Babalar gününüz kutlu olsun…
Seyrederken uyuyakalmışım, gözlerimi açtığımda;
Yatak odamda uyuyordum.
Rüya gibi gerçek içinden çıktım.
Şunu anladım, insan sevdiklerinin yanında olmasını ister…
Ancak; sevdiklerinin yanında olması sadece ve sadece,
Bedenen yanında olmak demek değil, asıl olan ruhen olmasıdır.
Tüm insanlarının, kaybettiğini düşündüğü yakınlarının,
Alsında her zaman, yüreğinde yanında hatta ihtiyaç duyduğu bir anda,
Elleriyle saçlarınızı okşadığı ve sarıldığını hissediyorum,
Her yıldız bir anne ve babayı temsil eder, gece rehberdir…
Güneşin her bir ışığı onlardan bir sinyaldir…
Onlar her şekilde vardır bizimledir.
Bu sebeple sağ veya vefat etmiş tüm babaların, ölmediğini biliyorum…
Babalar gününü kutlar ve o mübarek ellerinizden öperim…

Oktay ÇEKAL
17.06.2012-12.35