Babalar - II Şiiri - Mahmut Gazi Şimşek

Duy beni, efendi; çocuk babası!
Birlikte edelim, tövbe secdesi;
Açılsın bize, mabedin kapısı…
Duyulunca; her vakit, ezan sesi! ...

Neyleyim, beli bükülmüş dedeyi?
Divan durup, düzülse de safu saf…
Körpe yavrular… Gelsin mabedini;
Yeni dileklerle… Eylesin tavaf…

Omuz omuza, genci, ihtiyarı;
Mihrac-ı mü’mine gel! Evsaf evsaf…
Dur! Diyelim gaflete yetsin bari;
Nedir bu rezalet? Nedir bu zaaf? ....

Yontsun mermerleri, sacid alınlar;
Gönül nabzından fışkırsın dualar…
Yönelsin Rabbine, körpe yavrular;
O zaman, açılır, bütün kapılar…

Utansın, secde etmeyen kabalar;
O, duyan sağırlar, gören amalar! ...
Durun, dinleyin! Ey hanım analar;
HAK için anlayın, canım BABALAR! ...