Babalar Günü Arifesinde...

Babam olsa da selam göndersem
Yanına varıp da elini öpsem
Anlattığı fıkraları tek tek dinlesem.
Gözlerinin içine bakıp da “Baba” diyebilsem
…kendimi; yeniden dünyaya geldim sanırım

Siroz vurunca karaciğereden
Hevesini kesmişti fani dünyadan
Sanki ben hastayım, o koca fidan
Ben onu değil, o beni teselli eden
Onu kucaklayıp da “Baba “ diyebilsem
…kendimi, yeniden dünyaya geldim sanırım

Bayramdan dönmüş çocuk gibi yatıyor
İçinde hastalık ve gam varsa da neşe saçıyor
“Şükür Allahtan başkasına borcum yok” diyor
Gözlerinin içine bakıp da “Baba” diyebilsem
…kendimi; yeniden dünyaya geldim sanırım

”En büyük nimet” sayardı dünyada okumayı
Okutmak için bizi; gecesini gündüzüne katardı
Asım Amca gibi “bağın, bahçen var mı “ diye sorarlardı
Gülerek bizi gösterip cevabı yapıştırırdı;
“Bekir, İbrahim mühendis, Recep doktor ve Hasan baş komiser”
“En büyük bahçelerim, okuyan çocuklarımdı”
Muhterem Babam ne kadar da haklıydı
Gözlerinin içine bakıp da “Baba” diyebilsem
…kendimi; yeniden dünyaya geldim sanırım

Babam Atatürk gibi akıllıydı
Gözlerinin içine bakıp da “Baba” diyebilsem
…kendimi; yeniden dünyaya geldim sanırım

Ankara.14 haziran 2004