Babalar Günü Şiiri - Adnan Deniz

Tomur tomur yüzünden terler akıyordu.Ama eskimiş ayakkabısı ile bir an önce eve varmanın telâşını yaşıyordu.Çünkü elindeki paketlerde ve torbalarda çocuklarını mutlu edeceğini sandığı pek çok şey almıştı.
Nihayet evin kapısına dayandı.Elleri dolu olduğu için evin kapısını ayaklarıyla tıklatmaya başladı.Kapı açıldı,evin annesi paketleri birer birer taşırken çocuklar babalarının aldığı hiç bir şeye bakmadan babalarına sarıldılar.Tam yedi çocuklardı.Kimisi omuzuna çıkmış,kimisi kucağına oturmuştu.En küçük çocuklar ayaklarını tutmuşlardı.Evin Annesi"Babanız yorgun çocuklar,biraz dinlensin demesine rağmen çocuklar oyunlarına devam ediyordu.
Evin annesinin gözleri dolmuştu."Allah seni başımızdan eksik etmesin"diye dua ediyordu.Birazdan bütün çocukları mutlu bir yorgunluk aldı.Babasınin getirdiği pakatlere daldılar.Evin Annesi yanına oturdu babanın,iyi ki varsın diye diledi temmennisini.
Öyle güzel bakıyordu ki evin annesi,sanki zaman bir saniye durmus gibiydi.Evin babası mutlu,evin annesi mutluydu.Evin çocukları babar günü olduğunü bilmeden babalarını gelip gidip öpüyorlardı.
İyi ki çocuklarımın babasısın,iyi ki hayatımdasın dedi kadın,iyi ki varsın büyük adam,iyi ki varsın babam dedi çocuklar.Bu evde bilmeden hergün babalar günü kutlanıyordu.