Babalar Günü Şiiri - Rıza Ceylan

Baba! uykunu böleceğim ama ,seninle dertleşmek istiyorum
Uyan baba, uyan! Bak, neler anlatacağım sana
Başucuna gelip, sana böyle seslendiğimde gözlerini açıyorsun
Biliyorum

Biliyorum
Beni dinliyor, belki de bana bir şeyler söylüyorsun,
Ama ,gücüm ne toprağı aşıp gözlerine ulaşmaya yetiyor,
Ne de sözlerini işitebiliyorum.
Yine de, öğrettiğin gibi hissedebiliyorum baba

Bugün 21 haziran. Sen gideli 7 sene olmuş
Elveda” demeden ilk gidişin, bizleri öpmeden kapıdan ilk çıkışın
Gelirken alayım; bir şey lazım mı diye sormayı ilk unutuşun ?
Ceketin askıda kravatını bile takmamışsın Bu kadar mı anlamını yitirdi alışkanlıkların?

Soğuk mu baba oralar?
Yeller dokunur mu bedenine ?
En uzun, en anlamlı nutukları gözlerinden okudum ben
Of…baba .of…. gözlerin dokunur yüreğime

Buralar bildiğin gibi, bildiğin gibi baba Toprağın altındaki yerinden daha kirli daha karanlık bu dünya
Bizim evde bir ben kaldım, Bir ben kaldım bir başıma
Türkan’ın İstanbul da, bu yıl Ahmet’inin lisede son senesi
Bu gece rüyamıza gir, kucakla öp hepimizi.

O kadar hasretiz ki sana Hadi uyan biz geldik baba Bu gün Babalar günü Biz geldik baba…

RIZA CEYLAN