Ağlamak,gülmek..
İnsana mahsus iki davranış.
Ağlarız,güleriz;
zaman geçer üzerinden
ağladığımız,güldüğümüz her şeyi unutur gideriz.
Unutamadıklarımız ise kaybettiklerimizdir.
Kaybedip de bir daha bulamadıklarımız,
Hele kaybedilenler yürekten sevdiklerimiz ise,
Ne kadar çırpınsak da ağlasak da nafile.
Onlar sararan resimlerden
Buruk dinmeyen bir sancı verir yüreğimize..
Ben bu sancıyı hissettim.
Sevdiğim,doyamadığım insan…
Yeryüzünde beni sırtında taşıyan o muhteşem adam…
Varlığımı borçlu olduğum canım Babam.
Şu an yanında değilim beni affet..
Sağ yanın hep benimdi.
Sanırım şimdi de sağ yanın boş..
Elbet Vuslat vakti gelecek canım babam,
Bekle..Kum saatinin kırılmasına az kaldı.
Seni çok özledim canım Babam.
GÜNÜN KUTLU OLSUN CANIM BABAM....
RAHMETİN BOL OLSUN DUALARIM SENİNLE..
Kayıt Tarihi : 19.6.2016 13:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Emeğinize yüreğinize sağlık olumlu ve
umut vari telkinler güzel bir anlatı,
değerli dost kaleminiz çağlasın baki selamlar.
TÜM YORUMLAR (1)