Babalar günü Şiiri - Bestami Kurtuluş

anne, bu gün babalar günü
babalar gibi birikti içimde hüzün
korkardın ya çiçeklerinin solmasından
saksı bile kalmadı, düşün...

ne zaman ki geldim sonbaharıma
ben seni daha çok özledim anne
camların arkasında hala buğulu nefesler var
tepinip beynimde durur sahipsizlik
oldu bitti bölük pörçük yollarım
sen olsan başa çıkılırdı bu kuruntularla

bu gün benim de fidanlarım var anne
birini görmedin ama bilirsin
ikincisi burnumdan düştü
umudumun iki perçimi
elimin ayağımın kadife zinciri
bana hediye veriyorlar anne

beni yanına yatırsınlar varsa yalanım
ben sevdanın her türlüsüne her yerimden kanadım
özlerime küstüm, gözlerime küstüm,
apar topar kovulan sözlerime küstüm
ben en çok bana küstüm kimse görmedi anne

anne, bu gün babalar günü
bir eylül akşamı seninle gömüldü tüm ölüler
yaşarlar bir ummanın derinliğinde
yaşar kendiliğinde
canımın öbür yarısı ölüler