Babalar Günü Şiiri - Adnan Kızıltoprak

Bir nargilenin uçup giden dumanında aramadım seni,
Şerefli bir insanın bırakacağı onurlu yüreklerde buldum gölgeni.
Memleket sevginle bayrak aşkınla tanıdım seni,
Canım yavrularım diyen fısıltılarda buldum babam seni.

Babam sen gittin ağlamadım, daha doğrusu ağlayamadım.
Anacığım üzülür kırılır diye dökemedim gözyaşlarımı,
Doyamadım koklamaya ama koklayamadım.. doyamadım sana..
Babam giderken bakakaldım sana da üzülemedim ellerimle yolladım seni.

Babam, Bir günde yaşlanan anam üzülmesin diye gözyaşlarımı sakladım,
Biliyordum gittiğini ama akşamları seni aradım. Sessiz sessiz seni sordum.
Akşamın karanlıklarında, umutsuz akan zamanlarda hep seni aradım
Gölgelerden umut bekledim, kendi gölgeme seni sordum ağladım be babam.

Babam mezarının başına geldim, babalar günün kutlu olsun diyemedim
Mis kokunu özlediğimi, annem üzülmesi, alınmasın diye söyleyemedim.
Bizi bize bırakıp gidişine değil benim haykırışım, sitemim
Sana doyamadığıma, Seni koklayamadığıma yanında olamadığımadır be babam.

Sabrı sen öğretmiştin bana, acıya dayanmayı da,
Emanetin olarak bıraktığın, gözünden bile sakındığın o ak saçlı annemi de.
Eğer babam şimdi olsaydın da burda öpseydim koklasaydım o güzel ellerini
Annem alınmasın ama, dayansaydım o dağ gibi duran babamın sırtına sevseydim seni.

Babam sen gittin ama annemiz hep seni gösterdi yol olarak bize
O hamur kokan, aş kokan elleriyle bize babalık yapması,
Senin sevginden bize sarılıp, başımızda bekleyip seni bize yaşatması
İşte seni her gün bize biraz daha anlatması, bugünde seni özledim, be babam.