Babalar Günü Şiiri - Evlat Acısı

İşte bir babalar günü daha sensiz geçiyor,
Sensiz,yanlız ama seninle dolu ömrümden..
Senin yokluğundan sonra, anlamı olmuyor babalar gününün...
Bir bilsen nasıl hasretim sana,sana ve gül kokuna.
Bir bilsen ne acı şu yokluğun,ne acıdır bu zamansız ayrılıklar...
Yokluğunda neler çekti bir bilsen baban...
Vuruyor sensizliğin beni taa derinlerden bir yerden
Her babalar günü ve 7 Ocak’ta....

Bugün babalar günüymüş bana ne fayda!
Sen yoksun ki artık yanımda, yüreğim çırpınışta, vuslatta!
Bir gece rüyama gelsen, elini değsen yanağıma,tam 1 yıl yeter babana...
Kokuna hasret,sesine hasret,sana hasret her yanım..
Alışılmıyor bu acıya,
Hergün biraz daha yakıyor yüreğimi sessiz gidişin,
Sessiz,kimsesiz ani gidişin kızım..

Bir bayram sonrasıydı gidişin yağmurlu bir kış günüydü..
Yoğun bakım kapısında öğrendim gittiğini..
Yüreğim her zaman ağlasa da o günden sonra,
İki damla yaş saklarım artık gözlerimde.
Dökülürler onlarda her babalar günü ve 7 Ocak’ta..
Biri babalar gününde biri gitiğin günde kızım...

Bugün babalar günüymüş
Sen yoksunki yanımda, kime sarılayım,kime Selin’im diyeyim
Kim “BABACIMMM”diyecek artık bana...
Kuru toprağın başında, ağlıyorum artık...
Kızım diye toprağını seviyorum,
Toprağına çiçek ekiyorum ki,kızım gibi koksun diye...
Kaçmak istiyorum, yalnızlığıma o anlarda
Seninle olan zamanlarıma, anılarıma...

Bekle gittiğin yerde babanı kızım...
Gittiğin yerde,
Gitmek istediğim yerde bekle beni meleğim...