Babalar Günü...! Şiiri - Mahir Odabaşı

17 Ağustos depreminde,
Annemi ve seni kaybettikten sonra,
Özel günleri unutmuştum baba.
Ama şimdi tekrar hatırladım
Bugün babalar günüymüş!
Nereden öğrendin dersen,
Çiçekçilerde ayrı bir hazırlık
Çarşı, Pazar bilsen bir kalabalık.
Bende, belki sizi hayalen görürüm diye,
Koştum geldim, özel günlerde
Ailecek beraber oturduğumuz,
Sizi benden ayıran apartmanın
Tam karşınındaki yeşil parka.
Kenarda duran banka oturmuş
Ben sizi düşünürken baba,
Beni emin bilmiş olacak ki,
Yanıma yaklaştı küçük bir çocuk.
Gözleri nemli ve titrek bir sesle,
Bende oturabilir miyim abi dedi.
Buyur dedim.Teşekkür ederek,
Benim adım Ali dedi,
Ve başladı anlatmaya
Uzun hikaye işte.
Babasını tanımıyor,
O küçükken, babası evi terk etmiş
Annesi benden bu kadar diyerek,
Yeniden evlenip uzak şehre gitmiş.
Bunlar iki kardeş sokakta kalmış
Zavallının bakımsızlıktan,
Üstü başı kir,
Rengi de sapsarı olmuş.
Parkları,köprü altlarını mesken tutmuşlar
Muhanete muhtaç olmamak için,
Çöpten topladıkları ekmeği
Yeyip yatmışlar.
Ve en önemlisi, bu da geçer diyerek
Acıları, çileleri hep içlerine atıp,
Omuz omuza vererek birbirlerini avutmuşlar.
Hani baba hep derdinya sen,
‘’Aman oğul dikkat edin, çevrede hırlıda var, hırsızda var’’ diye.
O zaman pek anlamazdım ne demek istediğini,
Ama şimdi daha iyi anlıyorum baba.
Çünkü, Ali’nin abisi hırsızların iftirasına kurban gitmiş.
Sorgu sual derken, zavallının üç yılı hapiste bitmiş
Ali’de abim suçsuz amcalar diyerek,
Çevreden yardım talep etmiş!
Ama nafile…
Sonuç mu, hala haber yok
Ben suçsuzum abi dese de, idarenin karnı tok
İşin kahreden yönü ne biliyor musun baba,
Kötülerin şerrinden
Ali’nin abisinin lehinde şahitlik edecek
Bir tek er kişi yok.
Ali’de çekiyor yokluk içinde yok.
Biz Ali ile sohbet ederken baba,
Önümüzden bir çocuk geçiyor
Babasının elinden tutmuş,
Belli ki mutluluktan dünyayı unutmuş.
Ablasının da bir elinde hediye paketi,
Diğer elinde çiçek var.
Bir zamanlar annemle sana aldığımız gibi
Üzerinde ‘’babalar günün kutlu olsun ‘’ yazıyor.
Bizde gıpta ile onlara bakıyoruz baba
Çünkü ben annemi ve seni vakitsiz kaybettim
Ali ise istenmeyip sokağa terkedilmiş
Anne- baba tarafından unutulmuş bir çocuk.
Yaşını sorarsan, yaşımın yarısı yani on buçuk
Ali’yi tanıyınca sizi daha çok özledim baba.
Çünkü siz beni asla terk etmediniz,
Sizi benden deprem ayırdı.
Ama Ali’nin durumu farklı
Onun hem annesi, hem babası yaşıyor
Zavallı istenmediği için, onlara kavuşamıyor
Her ne olursa bunda da bir hayır vardır derdin
Demek babalar gününde de hayır varmış baba
İyi ki gelmişim buraya, yoksa siz mi çağırdınız?
Çünkü Ali gibi saf ve temiz bir arkadaşım oldu.
Nasıl olsa imkanımız var,paylaşmakta güzeldir.
Artık bana, Ali için ağabeylik yapmak vardır.
Bir babalar günüde böyle geçti işte baba
Sen vesile oldun bir Ali kurtuldu ama,
Belki geride binlerce Ali var.
Bu günlerden habersiz,
Yaşıyorlar sokaklarda,
Çaresiz, çaresiz…