Babalar Günü Şiiri - Ahmet Kısa

Bisikletimi aldığı gün, bir başka sevmiştim Babam'ı,
Anlatsam inanmazsınız çocuksu sevincimi, çabamı...
Bastığım pedal değildi sanki, cennetimin bahçesiydi,
Aralıksız çaldığım korna, Babam'a şükrânımın sesiydi.
Lâyık olmaya çalıştım sevgisine,O'na hiç karşı durmadım,
Ayak ayak üstüne atıp, pervasızca karşısında oturmadım,
Rakı da içtik sonrasında ama kadehimi kadehine vurmadım...

Gülüşleri, gülüşlerim, sancıları, sancılarımdı beraberken,
Üleşirdik hayatın inişini çıkışını, yarınlara akıp giderken,
Neyleyim be Koca Çınar'ım, ayırdı bu meslek beni senden,
Üzülmemek elde mi gurbette,babasız can çıkıyor bedenden...