Baba’dır, evin direği
Sanmayın, taş’dan yüreği
İnsan doğası, gereği
Babalar da ağlarlar.
Anaların yeri, başka
Babaların, yeri başka
Duygulanıp, gelip aşka
Babalar da ağlarlar.
Çatık da olsa, kaşları
Büyük de olsa, yaşları
Hep dik dursa da, başları
Babalar da ağlarlar.
Diken; yakışmaz mı, güle?
Evlat vermiş, yaban el’e
Ağlamak zor, gelse bile
Ağlarlar, ağlarlar…
Babalar da ağlarlar.
Kayıt Tarihi : 9.7.2010 17:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!