BABALAR AĞLAMASIN
Ağır, aksak bir sancı gibisin koynumda
Ne zaman dinecek ve yüreğim sakinleşecek
Kapanan demir parmaklıkların ötesinde
Dağlarımın ve kurşun yüklü mavzerlerimin gölgesinde
Gaz lambasıyla günü kurtarmaya çalışan
Emekçi insanların, emekçi çocukları
Atın mavzerleri, eliniz kalem tutsun
Biliyorum bunlarda geçer, geçer ama, yine de babanızı ağlatmayın...
13.07.04 Mustafa GÖKÇEK
Mustafa GökçekKayıt Tarihi : 22.12.2004 01:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!