İnsanlar,
Hayatlarının her anında sığınacak bir liman arar,
Çocukluklta anne, okulda arkadaş, gençlikte sevgili, yetişkinlikte eş, yaşlılıkta kış,
Limandır, yanaşırlar rıhtıma gözlerinde yaşlarla
Derken, rıhtımdaki babalardan biri
Büyük bir gürültüyle ayrılır emaneten takıldığı yerden, kopar
Ve bu sözünü ettiğimiz insanlar, gözlerinde yaşlarla akıntıya kapılıp açılır, açılır.
Bunlar limandaki babalardan birine zarar verdiği için döktüğü yaşlardır.
Farkında olmadan aldatıldığının,
Sürüklenir sessizce.
Neden sonra,
Farkedince yalnızlığını, aldatılmışlığını, çaresizliğini,
Bu kez kendi için ağlamaya başlar.
Lanet okur kaderine.
Kaderini kendi yazdığının farkında olmadan,
Gözünde yaşlar, kendine yeni bir liman aramaya başlar,
Çürük bir babaya sarılmak için...
Kayıt Tarihi : 15.10.2006 02:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!