Haksızlığa tahammülü yoktu.
Çatılınca kaşı,
Yerden oynatırdı taşı.
Minnet etmezdi , Allah'tan gayrısına
Eğilmezdi merde, namerde
Menfaat, çıkar için.
O onurlu başı..
Hiç görmedim,
Ulu orta ağladığını.
Her zaman gülümserdi,
Güneş gibi ısıtırdı bakışı.
Yıllar sonra anladım
Bu gülen gözlerin gerisinde
Nice hüzünler, kaygılar,
Emektar omuzların sırtında
Nice karlı dağlar , boranlar varmış.
Ah babam ah !
0 gülen gözlerin , aldatmış bizi
Meger;
Babalar içinden ağlarmış...
Arif Vefik Çınar
24.03.2022 Bünyan / KAYSERİ
Kayıt Tarihi : 12.4.2022 04:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arif Vefik Çınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/12/babalar-27.jpg)
Hayırlı çalışmalar.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (2)