Türkiye’im en batı ucunda
Soğuk kış geceleri şahidim
Babakale’de geceyi bekler bir balıkçı teknesi
Yüzbin umut salar denizin maviliklerine
Çapasına ay ışığı damlar gümüş rengi
Ağlarına deniz atları üşüşür
Sevdalar yakamoz yapar her dalgada
Her köpükte şarkılar söyler
Uçar gibi süzülür maviliklerin koynuna
Kale dibinde tek katlı küçük bir yuva
Çeşmenin tam karşısında bacası
İçinde sıcacık düşlere uzanır sevgilim
Yüreğinin hemen altında
Miniminnacık bir can filizlenir
Kaldırım taşlarına dokunur ayak izim
Mesut’un kahvesinde sabahı gözler
Çanakkale yolcuları otobüs bekler
Güneşin ilk ışıkları aralanır tepelerden
Kale burçlarını öper ışığı
Mehmetçik hep ayaktadır nöbet yerinde
Sepetimde üç beş mercan
Küpes, hani, istavrit
Kuytularda karagöz, levrek
Bir kaç öğün yemeğim hepsi
Gecenin ayazına inat
Babakale’de geceyi bekler bir balıkçı teknesi
Turan Gökmenoğlu
Kadıköy, 8 Şubat 2007
Kayıt Tarihi : 8.2.2007 15:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!