Babafingo Şiiri - Önder Karaçay

Gemi hepimizin
Kaptanlığı ne derece olduğu bilinmeyen
Birine teslim edileli
Kifayetsiz bir sağduyu sürüklüyor bizi

İpliği ta baştan pazara çıkmış
Geminin güvertesinde
Babafingo gibi duruyor

Rotası yıkım çiziyor
Kerameti kendinden menkul meşuma
Yol açılalı

Palazlandılar ve bodoslama denize dalar gibi daldılar
Şimdi gücü yeten gücü yeteni boğma derdinde

Niyetlerine hizmet aybocu çalıştırıyorlardı
Gemiyi alabora ederek kendilerini kurtaracaklardı

Niyetine hizmet etmeyeni abramak için
Rıhtımda babaya bağlayarak halatla kelepçe takıyordu

Halatların badarnası eksikti
İpler koptu kopacaktı

Geminin sivri ucu bukalemun diliyle çalım peşindeydi
Oysa gemi ilk yapıldığında su almaması için
Dabılbatım ile sağlam bir zeminle kaplanmıştı

Bir türlü istediği gibi gemi su almıyordu,
Yeni eklenen dümenlerle gemide dümen boldu,
Ne tarafa sürsen gidiyor sanılıyordu

Dümenci pusulasını düşürmüş
Filikasız savaşa gidiyordu

Dünyanın dörtte üçü suydu
İnsanın üçte ikisi
Gemiye su aldıranlar çamura yatıyordu

Karinası delinmiş geminin su aldığını
Babafingo ve su almasına karşı çıkanlar biliyordu
Babafingo bunun ortaya çıkmasını istemiyordu

Babafingo kaptan
Lava ederek geri adım atmak bilmiyordu
Gemiyse tornistan yapıyordu

Yalpalama artmış,
Batış hızlanmış, yelkenler fora ediliyordu

Zırhlı güverte saray gibi korunuyordu
Alabora sonrası güverte
Geminin suyla buluşacağı son yerdi