Gün yeniden doğuyor
Bulutların arasından ak saçlı,
derin, sade bakışlı bir nine
Bulgaristan’dan göçüp
Babaeski’ye geliyor
84 yıl dile kolay
Eş ve evlat acısı…
Kendi elleriyle baktığı
çiçeklerden başka
Elinden tutanı kalmıyor.
Oysa neler düşlüyordu
bu fani dünyada…
Mevsimlerin yalnızlığı
yüzüne yansıyor
Rüzgarın ürpertisi
tülbentini uçuşturuyor
Her misafirine,
Bana,
Bir ikram o fakir sofrasından
Güller saçıyor al yanakları
Şefkatle “beni unutma” diyor
Bir başına bu hayatta
Biricik
Avuçlarındaki aya
yüreğime batıyor
Elindeki sefer tası
“ya kışın ne yapar?” diyor
Yeni bir yaşam sunduk ona
Güzel bir oda
Yine çiçekleri başucunda
Bulgaristan Şekeri ikram ediyor bayramda
Yine elinde Yasin Suresi
Yine bana “gel” diyor
3 Ağustos 2018, Kırklareli
Kayıt Tarihi : 23.2.2019 20:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özlersin,
.............
Sakın deme.
Deme özlemem,
Önce gözlerimi,
Sonra sözlerimi,
Hatta nefesimi.
Özlersin.
..................
Sesimi,
Nefesimi,
Suskunluğumu,
Belkide yokluğumu,
Özlersin.
...................
Özlersin,
İki damla yaş olurum,
Düşerim gözlerine,
Bir nerdesin olurum,
Düşerim dillerine,
Deme özlemem...
Özlersin gülüm,
Özlersin......
Zehir gibi özlersin.
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
TÜM YORUMLAR (2)