Yeniden öğrenmeliyim gökyüzünü,
Doğayı, ellerimi kanatan deve dikenlerini;
Çünkü yaşamaktayım hüznü.
Bir yol uğrağı mı Babadat, ey çoban!
Sığınır mı ormanın kuytularına
Avcıdan kaçan ceylan?
Çıkarır da heybesinden
Sunar tazeliği,
İçimdeki ivecen.
İşte bilmediğim bir ad daha,
Sanki bir göz göze gelme,
Nereden baksan tarih, coğrafya!
Kayıt Tarihi : 15.5.2015 16:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Püsküllüoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/15/babadat.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)