Babadan Oğula Şiiri - Osman Sarıhan

İlk nefesinde yandı ciğerlerin ağladın
Üzülme, kaygılanma, bazen acıtsa da yaşanılasıdır dünya
Bir hayatı sonlandırırken, diğerine başladın
Bitişlerden hemen sonra gelir başlangıçlar
Ne zaman geleceği bilinmez ayrılıklar
O yüzden şimdiden sana bu mısralar

Her zaman mutlu ve umutlu başlayacaksın
Sabırla ve azimle yolundan şaşmayacaksın
Her konuda bir rehberin olacak
Düşünen, araştıran, sorgulayan
Problem biriktiren değil problemi yok eden
Şikâyet eden değil şükreden olacaksın

Sonuçları doğuran sebeplerdir dünyanda
Doğru sonuçlar ancak doğru başlangıçlarladır
Hayatı güzel de çirkin de yapan seçimlerindir
Sebepleri sen belirlemiyorsan tepkinin ne olacağını seçeceksin
Yediğin tokadın acısını sen belirleyeceksin
Bazen düşeceksin belki dayanamayıp ağlayacaksın
Ağlamaktan çekinmeyecek tekrar kalkmayı deneyeceksin
Başaramadığında, sabretmeyi öğreneceksin
Başarısızlıklardır insana daha fazla çalışmayı kazandıran
Doğru yola yönelten
Acılardır insanı olgunlaştıran

Bahaneleri değil sebepleri arayacaksın
Yapabileceğinin en iyisini yapıp da kaybettinse bunun da onurunu kendinde hissedeceksin
Kaybetmenin; hilenin, yalakalığın, köleliğin toplamından üstün olduğunu bileceksin
Kulakların iyi duyacak, gözlerin güzel görecek
Okuyup düşündükçe anlayacaksın insanları, hayatı ve tüm canlıları
Ancak bir hedef uğruna yarışanların yarışı tamamlayabildiğini
Hedefine koşarken aldığın yol seni hayata bağlayacak
Kayboldukça kitapların arasında dinlemeyi daha çok seveceksin
Bilginin zirvesinin haddini bilmek olduğunu sezeceksin
Aslında en büyük zevkin öğrenmek, çalışmanın da en güzel eğlence olduğunu göreceksin
Sürekli yeni hedefler seçeceksin kendine
Ama asla unutmayacaksın zirvedeki hedefin Allah rızası olduğunu
Başkaları değil kendin olacak rakibin
Düşünen, planlayan, araştıran, sorgulayan, sonuç çıkaran

Mutlu olmak için önce mutlu etmeyi seçeceksin
Koşulsuzca seveceksin her zaman
Sevilmek için de uğraşmayacaksın hiçbir zaman
Sadece sevilebilecek biri olmak Allah için görevin

Hayata haykırışlarındır kulaklarında duydukların
Güzel bakabildiğin kadar güzeldir dünyan
İki tane sen olacak Emir ve Bartu
Emir ve Bartu'nun terazisinden çıkacak doğruluk kriterlerin
Çatıştıkça netleşecek siyahların ve beyazların.

İlkler sonrakilerin ilk basamağıdır
Bir defadan bir şey olmaz, çok şey olur
İnandığın şeylerde taviz vermeyeceksin baban bile olsa
Ama başkalarının fikirlerini ve tecrübelerini de küçümsemeyeceksin
İcabında öleceksin ama eğilmeyeceksin
Vazgeçemediğin değerlerin olacak, ölümüne
Sol yanında sürekli taşıdığın bir kumbaran olacak
Ve gideceğin her yere birlikte gideceksin
Güzel gördüğün her şeyi içine atıp biriktireceksin
Dürüstlük gibi, adalet gibi, dayanışma gibi, saygı gibi
Sevgi gibi, dişlerini fırçalamak, misafiri iyi karşılamak gibi
Onur gibi, sabır gibi, şiir gibi, trafikte yeşil ışığı beklemek gibi
Biriktirdikçe düşüncelerinde çiçekler açacak
Sonra hareketlerinde, kişiliğinde, kaderinde ve evreninde

Her şeyin en iyisine ulaşma çabasıdır insanı ayakta tutan
Barışı, adaleti ve insanlığı tercih edeceksin her zaman
Korumak için adaleti, bedelini düşünmeden hazır olacaksın savaşa
Her şeyini feda etmeye hazır olacaksın icabında
Ama imanını, kişiliğini, benliğini, kısaca solundaki kumbaranı asla

Cesaret bileğinde değil, yüreğinde olacak
Kolayı zor yapan korkunun kendisi
Korkunun silahı imanın ölçüsü
Kaygiyi değil sevmeyi öğreneceksin
Ağlamayı değil, gülümsemeyi
Pes etmeyi değil tekrar denemeyi seçeceksin
Gözlerinin önünde olacak hedefin
Zirvelere çıkabilirsen eğer dipteki hayatları asla unutmayacaksın
Başkasına değil, nefsine hükmedeceksin
Öfkeni değil, beynini kullanacaksın
Ne mantığını ne de duygularını hükmettirmeyeceksin diğerine

Mutlu olmak için hep şükredeceksin
Dünyanın gerçek hedefini hiç unutmayacaksın
Ve yarın kaybedecek kadar seveceksin
Bencilliğini ve kibrini yok ettiğinde zenginliğinin farkına varacaksın
Ailen, gözlerin, ayakkabıların, güneşin, baharda dolaşan kelebeklerin