Babadan oğula kaçıyorum oktay avcı

İlk arabaya kes biletini
Kaç Bu şehirden
Şehir yakın olur diyorsan
Ülke seç emmim
Vizesiz, pasaportsuz
Dünyayı terket
Böyle olmaz
Böyle mal mal
böyle koyun koyun
Böyle sıradan
Böyle hali hazır
Böyle kaba saba
Böyle kibarcık
Böyle baba
Böyle eş
Böyle insan olunmaz,
Bana göre olunmaz emmim
Ne kadar sevsemde
Tutamam ellerini neyim ben
Saramam, sarılamam kimim ben
Bir elim cebimde
Bir elim sende olmasın
Güler yüz,
anlamsız sırıtışlar
Her şeye evetler
her şeye olurlar
her şeye tamamlar
ama hiç bir şey olmayışlar
Bana göre değil
Okul ister
Yolluk ister
Kira ister
Defter ister
Et istemez,
Ekmek ister
top istemez
yakacak ister
hamburger istemez
okul harçlığı istemez
yürür kilometrelerce ses etmez
of oğlum,
of kızım,
birazcık huysuz olsaydınız
her şeyi isteseydin,
küstürseydin beni
Ne iste biliyormusun
öyle bir şey isteki
olmadık olmayacak
kızdır beni
isyan edeyim
delireyim.
Sel olsun gözyaşlarım
Babalık bu değil
Yürütürken seni yağmur çamur
Servis ücreti kursağımda
Kaba taslak bu ağırlık benim değil
Alışkın değilim
Onursuzlukmudur bilemem Söylediğim
hiç bir şey istemem deme
vur beni
sen yetersin deme
dayanamam bu cesur yüreğe
siktir git de
at beni tekneden
boğulayım aldırma
kolay olmayacak bu son görüşümse hepinizi
bu yüreğime sığmayan sevdanız
söğüt gölgesinde yanıyorsa
bir söze hacet yok
buğulu gözlerim neyi anlatacak