Yine bir babalar günü yine sensiz geçecek babacığım. Öksüz yüreğim hiç durmadan ağlıyor hasretine. Gözümün önünde ki hayalin o kadar canlı ki. Canım kızım demen sarılman, yanaklarıma kondurduğun sıcacık öpüşün..Bir nefestin bana, arkadaş dosttun yüreğime. Senin bana verdiğin aşırı sevgin hiç tükenmedi ben de. Sen öğrettin sevmeyi, yüreğimde ki sevgiyi yaşatmayı, tüm insanlarla paylaşmayı, sen öğrettin babacığım.
Öyle güzel yüreğin vardı ki.. karşılıksız severdin herkesi, kimseye kırılmazdın. Aslında kırılıcaksın diye korkardı karşındakiler. Çünki onların gönlünde yerin başkaydı. Dolu dolu yerleşmişti sevgin yüreklere, hele bana bıraktığın sevgin babacığım. Çocukluğumu anımsadım birden. Ticaret için anadoluya gittiğinde, on gün den önce dönmezdin. Seni öyle özlerdim ki, döndüğünde ayaklarına atılırdım. Bırakma babacığım beni der ağlardım. Şimdi ise beni bırakalı iki seneyi geçti. Anılar hep taze gönlümde, sanki yeni bırakıp gitmiş gibi gözümde ki yaşlar, bitmek bilmiyor canım babacığım.
Seni çok seviyorum babacığım. Dert arkadaşımdın. Kimseyle paylaşmadığım duygularımı seninle paylaşırdım. Annem bile takılırdı bazı zaman bizlere. ' kenarda, köşede baba, kız ne kaynatıyorsunuz? ' derdi. Seninle biz güler geçerdik. O günleri çok özledim babacığım. Keşke yanımda olsaydın. Yine herşeye gülüp geçseydik.
Anılarla şu an yalnızım yine. Senin hayalin, sevgi dolu yüreğin ve gözümde ki yaşlar.. Ölmeden önce bile beni düşünmüştün. ' üzülme kızım olur mu ' demiştin. İnsanın canı gibi sevdiği birine üzülmemesi imkânsız babacığım. Sana sevgim hep taze ve yüreğimde. Benim için her gün babalar günü. Çünki herzaman aklımdasın. Hayalin, anılarımız hep gözümün önünde. Sana sevgim hiç tükenir mi hiç biter mi canım babam.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla