Babacığım... Şiiri - Muammer Baydere

İnsanların kaderi bu ebedi ayrılık
Bak sonunda bizi de buldu be babacığım
Senden ayrı kalalı bütün dünyam karanlık
İşte yine gözlerim doldu be babacığım

Yokluğunun acısı yüreğimi kararttı
Günden güne özlemin saçlarımı ağarttı
Kederlerim büyüdü gül benzimi sararttı
Kuru yaprak misali soldu be babacığım

Hep mutluluk bulurdum senin tatlı sözünde
Sanki nurlar parlardı melek gibi yüzünde
Koca adamdım ama hep çocuktum gözünde
Şimdi oğlun bir yetim kaldı be babacığım

Allah ödül vermiştir her kulun zahmetine
Fakat erken kavuştun Ya Hakk'ın rahmetine
O tertemiz ruhunu yaratan ahretine
Belki aziz diyerek aldı be babacığım.
* * * * *

'Sen öldün öleli her şey zahmetli
İnan ki yaşamak zul oldu baba
Ben bir garip yetim sense rahmetli
Anamsa haliyle dul oldu baba

Çoğaldı 'keşke'miz 'eğer'lerimiz
Koz versek satılır ciğerlerimiz
Yerle bir edildi değerlerimiz
Korkarım harcandı pul oldu baba...'

MB
Tüm babaların babalar gününü kutluyor,rahmetli olanları dualarla anıyorum,nur içinde yatsınlar...