Çok büyük kadındı babaannem.Çok büyük.
Bilir misiniz? Nasıl yaşar,ne yapardı?
Mecbur kalırsa kiprit yakardı.
Önce balkona çıkar,
Komşuların bacasına bakardı.
Duman görmediğinde;
Kiprit çakar,ocak yakardı.
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Bir kesit bu 'babaanne' hikayesi, anadoludan. Kimsenin farkına varmadığı, fakat 'babaanne' hayatın usaresini emmiş, hayatı tam yüreğinden yakalmış. Lakin bu şiir gibi hiç kimse farkına varmamaıştır anadolunun babaannelerinin. Bu şiir gibi..Güzel bir hikaye oldu.
Yüreğinize sağlık.
Mehmet YUSUFLAR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta