Çok büyük kadındı babaannem.Çok büyük.
Bilir misiniz? Nasıl yaşar,ne yapardı?
Mecbur kalırsa kiprit yakardı.
Önce balkona çıkar,
Komşuların bacasına bakardı.
Duman görmediğinde;
Kiprit çakar,ocak yakardı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bir kesit bu 'babaanne' hikayesi, anadoludan. Kimsenin farkına varmadığı, fakat 'babaanne' hayatın usaresini emmiş, hayatı tam yüreğinden yakalmış. Lakin bu şiir gibi hiç kimse farkına varmamaıştır anadolunun babaannelerinin. Bu şiir gibi..Güzel bir hikaye oldu.
Yüreğinize sağlık.
Mehmet YUSUFLAR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta