Yirmi yedi Ocak, Fatma ebemin, sefer günü.
Unutulur mu, iki bin dokuzun böyle bir günü;
Ama, yerin ve göğün ağladığı bir günü?
Bize matem günüydü; ama ebemin düğünü!
Ben kaldım ebesiz, dedemse eşsiz;
Dedem artık sessiz ve de neşesiz!
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta