Yirmi yedi Ocak, Fatma ebemin, sefer günü.
Unutulur mu, iki bin dokuzun böyle bir günü;
Ama, yerin ve göğün ağladığı bir günü?
Bize matem günüydü; ama ebemin düğünü!
Ben kaldım ebesiz, dedemse eşsiz;
Dedem artık sessiz ve de neşesiz!
Güzelliğin on par'etmez
Bu bendeki aşk olmasa
Eğlenecek yer bulaman
Gönlümdeki köşk olmasa
Tabirin sığmaz kaleme
Devamını Oku
Bu bendeki aşk olmasa
Eğlenecek yer bulaman
Gönlümdeki köşk olmasa
Tabirin sığmaz kaleme
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta