Baba Yüreği Şiiri - Mehmet Doğan 8

Davetsiz konuk muydun
Ağlayıp sızlanmaya
Anneni emmeye bir ninnilik mi gelmiştin
Sana bir fincan acı kahvenin
Kırk yıllık hatırı var denmedi mi oğlum
Bana mı
Hayata mı darıldın
Hoşça kal deseydin de
Veda etsek sarılıp öpüşsek
Zor iş miydi
Çok gücüme gitti küçüğüm
İhanetin dev oldu içime
Acımadın mı
Can evime el attın
Kalbimi söktün
Beni bir ruh bıraktın

Gel gör eserini
Öylesine çaresiz ve umutsuzum ki
Ne yapacağım
Yeniden nasıl başlarım
Anılarını hatırlayacak mıyım
Şaşkın kararsız kaldım
Minik bir el uzanırsa onu nasıl yakalarım
Teninin sıcaklığını avuçlarımın içinde duyacak mıyım
Çarşı Pazar gezsek dolaşsak
Balonları oyuncakları şekerleri kime alacağım
Uçurtmaları gökyüzüne sensiz mi salacağım
Bir an elimden kurtulsan
Tökezleyip düşsen bir yerin çizilse
Burnun kanasa içim cız etmez mi
İlgisiz duyarsız mı kalmıştım

Bak bu kardeşin
Mavi önlüklü beyaz yakalı çocuk
Onu okuluna götüreceğim
Öğretmenine teslim ederken
Eti senin kemiği benim sözü vereceğim
Ya sen
Ah sen küçüğüm
İçimde bir ukte
Hevesimi kursağımda bıraktın

Düşünürüm…
Gece yarılara bölünürken
Kapı önlerinde ne pineklerim
Neyi merak eder kimi beklerim
Sigaram bitse başım nasıl döner
Bir çırpıda bakkaldan al gel diye
Kime yalvaracağım
Eve geç dönsen afakanlarım kalkar da
Babalık taslamak istemez miyim
Sigara mı içersin
Bira da vardır sende
Kız peşinde misin okulu niye astın
Derslerin hep kırık
Mazeretlerin olmaz mı
Şimdi kimin yakasından tutup da hesap soracağım
Burnundan fitil fitil getireceğim
Kimi iyice haşlayacağım
Kimin anasından başlayacağım
Bu yörüğü kavgasız küfürsüz bıraktın

Bilir misin hırsım tez geçer
Pişman olurum
Günahını aldık çocuğun diye
Keşkelerimi sıralar
Özür dilemenin yollarını aramaz mıydım
Beni mahcup bıraktın
Mahcup bıraktın küçüğüm

Hani derler ya bazan
Ana yüreği dayanmaz
Kıskanırım…
O cümleyi çok kıskanırım
Taş mıdır ulan
Kaya mıdır baba yüreği
Biz seni beraber yaratmadık mı
Acılarda sevinçlerde kucaklaşmadık mı
Böbürlenip övündükleri nedir ki
Şunun şurası…
Alt tarafı bir doğum sancısı
İmreneceğim ha
Ulan milyon kere doğurmak mı
O acıları sancıları tatmak katlanmak

İste bebeğim
Canımdan can kanımdan kan
Kalbimi sana takayım
Eriteyim bir potada
İliklerimin ta içine akıtayım
Her hücremde yangınlar duymak isterim de
Neden kutupların ayazında donuyor titriyorum
Buzullar içinde ateşsiz bıraktın

Yaralı kurtlar mı vurulur
Keskin acılar içimde yırtınır
Ulum ulum uluyorum
Kimlere duyuruyorum
Ne derim erken battın
Günümü geleceğimi kararttın
Peşin sıra gittiğin yere gelsem
Ölümden öte bir köy var mı
Yok deme sakın

Yok deme küçüğüm
Beni o köyde bıraktın...