Baba Yüreği Şiiri - Mehmet Postallı

-Kardeşim Ali' ye

Bir vefasız çekip kopardı benden
Kuzular gözümde tütüyor ana
Zihnimi tırmalar, ne varsa dünden
Düşünceler beni yutuyor ana

Boğazıma diziliyor lokmalar
Uykusuz gözüme kanlı yaş dolar
Tuz ekildi, kapanmıyor yaralar
Yüreğime bin ok batıyor ana

Eski güzel günler tersine döndü
Evim, barkım sessizliğe büründü
Yavruların hayalleri göründü
Yuvamda baykuşlar ötüyor ana

Hasret kaldım kuzuların sesine
Onları severdim ölürcesine
Çığlıkları kulağımda bak yine
Benim derdim bana yetiyor ana

Çileler içinde dolacak ömrüm
Her gece rüyamda kâbus görürüm
Ya onları alır, ya da ölürüm
Sıtma nöbetleri tutuyor ana

Neden böyle diye hayıflanırsın
Ayrılık derdine düşme yanarsın
Baba yüreğini taş mı sanırsın?
Gönlümde gam yükü yatıyor ana.

Mehmet POSTALLI / 25.04.2000