BABA YADiGÂRI Şiiri - Yorumlar

Pişmanlıklar bıçak olup bağrını deldi
Başını taşlara vurma zamanı geldi
Geçti direksiyon başına haylaz oğul
Sanki bir gecede büyüyüverdi birdenbire
Yazdırdı minibüsün arkasına da “ BABA YADİGÂRI “ diye…

Aslında o 'keşkeleri' hiç kullanmasak,kullanılacak yer ve zaman olmasa ne kadar güzel olurdu hayat.
Çok güzeldi. Tebrikler. Tam puan

Yetiştrdiklerimden bu tip öğrencilerle karşılaştığımda, gözlerinde okuduğum minnet ve saygının dışında, pişmanlık, hüzün ve 'Size layık olamadım', 'Keşke...' duygularını görünce bir öğretmen olarak mahvoluyorum.Bu sorunların sosyolojik nedenlerini konuşsak saatler, belki günler alır.Bazen yararlı sonuçlar doğuracağını sandığımız kararları çok iyi irdelememiz gerektiği mesajını veren şiirinizi alkışlıyorum.Saygılar

İŞ BAŞA GELİNCE ÜSTLENMEK ZORUNDA KALIYORLAR, BÜYÜMEMİŞLER AMA BÜYÜMÜŞ GİBİ HİSSEDERLER, YILLARCA BABANIN SIRTINDAKİ AĞIRLIKLAR ARTIK KENDİ AMUZLARINI AŞAĞI DOĞRU İTMEYE BAŞLIYOR. BABANIN KIYMETİ BİLNMİYOR ANCAK YADİGARI DEĞERLİ OLUYOR. SELAM VE SAYGILARIMLA

Tebrikler

Duyarlı yüreğin farkı görülüyor güzel şiirinizde. Hüzün ve ders elele .... Tebrikler Şairem harikasın yine.

ÖYKÜSÜ OLDUKÇA MANİDAR VE GÜÇLÜ... MEKEMMEL BİR ŞİİR OLMUŞ ...EN İÇTEN DUYGULARLA TEBRİKLERİMİ SUNARIM...

Söyleyecek söz bulamıyorum Naime hanımcığım. Mükemmel kurgu demeyeceğim çünkü gerçek yaşam hikayesi, çok yaşanmıştır mutlaka. Şiire dökmenizde ne kadar ince bir yüreğiniz olduğunu gösteriyor. O güzel yüreğe ve şiire tam puan sevgilerimle.

.....BABA YADiGÂRI
Bir minibüs geçti önümden rüzgâr gibi
Arkasında bir yazı:
“ BABA YADİGÂRI…”
O anda kısa metrajlı bir film senaryosu gözümde canlandı:
Şoför gençti, oldukça da yakışıklı
Yüküyse çok kıymetli, gece gündüz can taşırdı
Bir kız sevmişti bir zamanlar köyünde
Zengindi kız tarafı; vermediler,
Onların gözünde ne de olsa O bir şoför parçasıydı işte…
Bu kahpe dünyaya inat okutmalıydı çocuklarını
Nafaka aslanın midesinde
Altı nüfusun ekmeği minibüsün dört tekerleğinde
Askerde öğrenmişti şoförlüğü
Çocuklar iyi okusun diye göç etmişti büyük şehre
Ekmeğini taştan çıkarırdı garip
Kurtlar sofrasından kapardı lokmasını getirmek için eve
Ayakkabısının altındaki yamalardan kime ne?
Yeter ki çocuklar okula düzgün gidebilse…
Ek iş alırdı bulursa eğer
Öyle ya, nasıl karşılanırdı yoksa,
Minibüsün senetleri, kira ve dershane?

Düşlerini süslerdi oğlu, önünde makam masası,
Bilgisayarı ve boynunda kravatı
El açmayacaktı kimseye, memur olacaktı
Yemedi yedirdi, giymedi giydirdi de
Yerine, derslere giremedi sadece
Ne yaptıysa bir türlü olmadı işte
Aslında her konfor sağlanmıştı,
Öyleyse yanlış nerede? ...

Bir gece tam eve dönerken yığıldı direksiyonun üstüne
Acımasız ecel aldı babayı vakitsizce
Ağıtlar yürek parçaladı şoförün evinde
Acılar takıldı acıkmanın engeline
Nasıl uyum sağlardı ki çocuklar bu saatten sonra köye?
Aç mı kalsaydı şimdi beş nüfus?
Kapıda mı kalsaydı güzelim kırmızı minibüs?
Pişmanlıklar bıçak olup bağrını deldi
Başını taşlara vurma zamanı geldi
Geçti direksiyon başına haylaz oğul
Sanki bir gecede büyüyüverdi birdenbire
Yazdırdı minibüsün arkasına da “ BABA YADİGÂRI “ diye…

Aralık 2008


Naime Özeren
****
Hüzün çöktü içim acıdı sözlere şiir de olsa dokundu işte gerçekte yok mu aç susuz direksiyon başında ..
öyle ya baba evin reisi birşeyler yapmalı dimi kendi yoksulluk açlık çekti diye onlarıda bu hayata mahkum eder mi hiç elinden geleni yapması gerek baba adı üstüne .. madem dünyaya geldiler onlar istedi diye o zaman en azından ayakları yere basıncaya kadar ki ne hayaller yatlar katlar demiyor evet memur olsun isterler masa başı yada onun bunun uşağı olmasında bir sıfatı olsun bey olsun o da yada adı güzel anınsın hiçşt şu getir bunu getir diye kullanmasınlar başları öne eğilmesin tertemiz kıyafetleri ve masa başı işleri olsun ..
güzel kurgu ve gerçek anlatım bir sözle bu kadar içten yaşanmış hayata öyküsü sığdırmışsın senin şir olmasada buna benzer olaylar hep var acı hüzün içeren herşey çocuklarımız için demiyor muyuz . hepimizin hayali bu onları bir yerlere getirebilmek şanla şerefle alın teri ile ve örnek olmak model olarak ..
ama böyle hazin sonlarda oluyor işte .. o hayaller içinde iken bile bazen hayat böyle kötü süprizlerde yapabiliyor .
Yüreğine sağlık Naimeciğim yine bir duyumsama ile bir yazı ile bu kadar dolu dolu şiir çıkarabilmişsin üstelikte bir dolu şey var alınacak aslında ..
Emeğin yüreğin var olsun bam telime dokundu o yüzden de uzun oldu yorumum ..
keşke her baba öyle fedakar olsa derken de . gittim bir yerlere işte .. acıttı şiirin biraz da ordan ..
sevgilerimle ..
Başarılı çalışmalarının devamını diliyorum canım .. Kutluyorum yüreğini .

Bazen bir kelime bile insana neler hatırlatır, neler anlattırır...Değerini bilerek saklamak..Okunmuş bir dua kadar güzeldir...Kutluyorum..Baba yadigarlarımız tüm canlılığı ile yüreklerimizde saklanıyor..Daima teşekkür ederek...

tebrik ederim ve paylaşım için teşekkür ederim.benimde babam yok.babamdan kalan herşeyi bende baba yadigarı diye saklarım.tam puan şiirinize.elinize,yüreginize saglık...