Baba Şiiri - Metehan Sarıyakutoğlu

Hayrola, Hacı Ağa?
Bir şeyler arar gibi bakıyorsun.
Anlaşılan yitirdiklerin var insanlık namına.
Umutsuz ve sönük ağlıyorsun.

Bu halinle beynini kaplamış inilti,
Sırılsıklamsın terden, rüzgar mı alamıyorsun?
Konuşmayayım fakat ezberden,
BABA'lığını yitirmişsin, belli...

Hani derler ya;
'Ok yaydan çıkmaya görsün,
An; fırlayıp hedefi deldiğidir.'
Ok, yaydan çıkar gibi,
Çıkmışsın babalıktan,
Dövünmen gerekmez, vazgeç parçalanmaktan.

İlk soru; 'dün nerdeydin' olacak,
Zaten adın takılmış; 'bunak.'
Senden bir zerre alamadı bu nesil,
Gördüğü terbiye bunu dedirtir, ancak...

Bir baba olamadın,
Çünkü; gafletteydin o anda,
'Bana beni anlat' dendi,
Kızarıp köpürdün hatta,
Ne beklersin? ne denmesini?
Ey babalığını yitirmiş Ağa!

Arama boşuna babalığını,
Elbette bulamayacaksın.
Bu güne kadar baba olamadın,
Bundan sonra da olamayacaksın.
Bırak babalık iddiasını da,
Bari ol iyi bir AMCA.