Baba Şeker Şiiri - Metin Gürbüz

BABA ŞEKER
Bir adam uyandı sabahtan erden
Bayram gelmişti işte sonunda
ramazandı oruçtu arefe derken
Usulca kalktı yerinden
uzandı penceresine.
Bir sigara yaktı çekti içine
emercesine
Yedi kişilerdi tam bir odada
Beş çocuk yatıyordu bir yorganın altında.
ilk uyanan en küçük Hasan oldu.
Baktı babasına gülümsedi.
"Baba şeker baba şeker" dedi.
Aldı kucağına sıcacıktı yavrusu
öptü öptü.
"Şeker" dedi Hasan yine "baba şeker"
"Kız elif" diye bağırdı uyuyan karısına
"Şeker kaldı mı şeker.Çocuk şeker istiyo"
Elif kalkıp baktı rafa.
"Kalmamış bitmiş dedi
Zaten ninacıktı ki noolur beş çocuğa
oncacık şeker yemiş bitirmişler".
"Evet" dedi
Ali içinden
Noolur ki yarım kilo şeker.
Anlamıştı Hasan şekerin bittiğini o çocuk hisleriyle
küçücük dudakları büzüldü.
yaşla doldu o iri kara gözleri
yanaklarından aşağı süzüldü
Böyle başladı işte bu Alilerin
bayram günleri..
Metin Gürbüz.