Baba Özlemi 6 Şiiri - Atra Gönül Aslan

Babam yıllar oldu kalemim durmuş
Dökemiyorum kelimeleri kâğıda
Bir koşu var buralarda
Adını yaşam diye koymuşlar
Herkes koşuyor baba
Koştukça koşuyoruz bizde

Biliyorum ben seni nasıl özlediysem
Sende beni özlemişsindir
Ah bu özlemler var ya baba
Çığ gibi düşüyor bedenime
İlacı olsa ne olur olmazsa ne olur
İçimde bu denli yaşarken seni

Hangi çiçeğin özüne kondu ruhun
Yağmurlar yıkadı bedenini defalarca
Hangi ağacın gövdesi oldun baba
Dallarının gölgesinde az oturayım
Kokunu içime uzun uzun soluyayım

Bıraktığın yerde değil dünya artık
Bitirdik güzellikleri biriktirdiğimiz iyilikleri
Bir eli kesik bir ayağı topal
İç kanaması desem dinmeyen ağır hasta
Yoğum bakımda kıvrandıkça kıvranıyor

Oysa her şey çok güzeldi
Oysa bir tarafı yeşil bir tarafı mavi beyaz idi
Oysa yarınlar çok daha güzel bu günden olacaktı
Sen varken buralarda

Türküler sensiz küskün
Rüzgâr seninle serin
Güneş sıcak
Yağmur toprak kokuyordu bir zamanlar
Her şey eksik kaldı şimdilerde