Baba Olunca Şiiri - Binali Özdemir

Adam baba olmuş, sırtlamış yükün,
Uzunca yoldasın, çoktur yokuşun.
Elini tutan yok, bölünmez yükün,
Bitmeyen yoldasın, çoktur yokuşun.

Kadın koca demiş, dik tutar başı,
Dert babasıdır o, eğilmez başı,
Görevi bitmez ki o mihenk taşı,
Engelli yoldasın, çoktur yokuşun.

Baba lokomotif, vagondur kadın,
Çocuklar yolcudur, çıkarır tadın,
Çek yükünü kimse bilmesin adın,
Dağlaradır önün, çoktur yokuşun.

Aşacağın dağlar çamurdur kardır,
Dönülmez bu yoldan, sözün ikrardır,
Binlerce meşakkat engelin vardır,
Çok zorluk çekersin, çoktur yokuşun.

Okul derdi, sınav derdi iş derdi,
Evlen derdi, düğün derdi eş derdi,
Yama küçük, delik büyük dert sardı,
Dayan dertli baba, çoktur yokuşun.

Yokuş bitti, yükün çıkardın düze,
Gençlik elden gitmiş batarsın göze,
Erlik bitmiş artık bakılmaz yüze,
İnişe geçmişsin, yoktur yokuşun.

Doğanın kanunu yerini buldu,
Etrafın göl oldu torunla doldu,
Kundikli, çektiğin hikaye oldu,
İnişe geçmişsin, bitti yokuşun.