Baba Olduğumu Şimdi Anladım

Baba olduğumu şimdi anladım.
Meğer ben çocukmuşum.
Güneşin yakıcılığını,
Gölgenden anlayamamışım.
Yalancı gülüşler korkundanmış etrafımda.
Geldiğinde toparlanmam saygıdanmış.
Anne yanında sere serpe yatmam huzurdanmış.
Kardeşten bile düşman olacağını anlayamışım.
Savunmasız aslan yavrusu gibiyim.
Baba olduğumu şimdi anladım.
Meğer ben çocukmuşum.
Özlüyorum kokunuzu
Yaşadığınız eve giremiyorum.
Cesaret edemiyorum.
Yokluğunuza inanmak istemiyorum.
Halen gücünüzü yanımda hissetmek istiyorum.
Sayenizdeymiş gelen, giden canlar.
Ne can kaldı, ne kardeş.
Ufak tefek cüsseniz bir dağ, ulu bir çınarmış.
Baba olduğumu şimdi anladım.
Meğer ben çocukmuşum.
Mezarınızın başında sarılmak istiyorum.
Varlığınızı yaşıyorum.
Yaşıyorum o kadar.
Yoksunuz.
Baba olduğumu şimdi anladım.
Meğer ben çocukmuşum.
Etrafımdaki gülüşler sahteymiş.
Senden korktuklarından.
Benim gözyaşlarım gerçek.
Baba olduğumu şimdi anladım.
Meğer ben çocukmuşum.
Boşluğunuzu MARS’la, DUMAN’la
atlattığımı anlatamam.
Çocuklarımın görmediği bakışlarımı,
Gözyaşlarımı onlar gördüler.
Bakışlarınızı nefesinizi
onlarda buluyorum.
Baba olduğumu şimdi anladım.
Meğer ben çocukmuşum.
25 TEMMUZ 2017 havası gibi
Siz gittiğinizde de böyle
nefes alamıyordum.
Annem sana hırçınlığım,
Babamın gidişini kabullenemeyişimdendi
Ne bilirdim kısa süreli misafir olduğunu
Baba olduğumu şimdi anladım.
Meğer ben çocukmuşum.