Baba Öğüdü Şiiri - Osman Bulut

İnan değer vermez duyan insanlar;
Cahilin ağzına söz olma oğul! ...
Sana da bulaşır dökülen kanlar,
İnsafsız avcıya göz olma oğul! ...

Kol kanat ger, yeşeren her ışkına;
Benlik kılıcını hapseyle kına.
Rakibinin ayağının altına;
Çayır ol, çimen ol, buz olma oğul! ...

Hoyrat olan alır, kırar telini,
Acemisi alır, yorar telini,
Edepsizi alır gerer telini,
Varıp her meclise saz olma oğul! ...

Şirin bir tebessüm, tatlı bir bakış,
Duygulu yürekten almaz mı alkış?
Yemyeşil bahar ol, bembeyaz bir kış
Her hüznün kaynağı güz olma oğul! ..

Kişilik oyuncak, yap-boz değildir
Bir kez bozulursa edilmez tamir.
Kayaysan kaya kal, demirsen demir
Kolayca ezilip toz olma oğul! ...

Garip kulun bahçesinde ağaç ol,
Büyüklenme kuyusuna bakraç ol.
Şifa bulsun yaraları, ilaç ol,
Istırap verirsin tuz olma oğul! ...

Olmak istiyorsan gerçek şampiyon
HAK, HUKUK, ADALET yüklü dala kon.
Zalimin emrinde bir sefil piyon,
Kalleşin eline koz olma oğul! ...