Baba Ocağı Şiiri - Yüksel Çelik

Koşup oynadığım güzel bahçeler,
Şimdi viran oldu baba ocağı,
Türlü çiçekleri, bol meyveleri,
Şimdi viran oldu baba ocağı.

Yürekler acısı dayanılmıyor,
Gel gör viran oldu baba ocağı.
Ağaçlar kurudu, evler yıkıldı,
Gel bak viran oldu baba ocağı.

Kuş bile konmuyor dallar kurudu,
Koşup oynadığım yollar kalmadı,
Damı da yıkıldı eşik kalmadı,
Gel gör viran oldu baba ocağı.

Uyuduğun sedir yerle bir oldu,
Yıkık harabeye baykuşlar doldu7,
Geçmişin izleri hepten yok oldu,
Gel gör viran oldu baba ocağı.

Ne lamba yanıyor, ne duman tüter,
Yok olmuş sanki depremden beter,
Kabirde ecdadın rahat mı yatar,
Gel gör viran oldu baba ocağı.

Hıçkıra, hıçkıra ağlayamadım,
Kötü manzaraya dayanamadım,
Çok derine daldım uyanamadım,
Gel gör viran oldu baba ocağı.

Evcilik oynardın eşik üstünde,
Ne yaranın kaldı ne de dostunda,
Isırganlar bitmiş evin içinde,
Gel gör viran oldu baba ocağı.

Kurudu bahçede erik ağacı,
Oğullar gelmezler, gelmez mi bacı,
Kete pişirilen paslanmış sacı,
Çoktan viran oldu baba ocağı.

Ne yazık ki çeper, duvar yıkıldı,
Yüksel gördü omuzları burkuldu,
Geçmiş unutuldu, tarih yok oldu,
Neden viran oldu baba ocağı.