Baba Ocağı Şiiri - İsmet Develioğlu

Dumanı tütmüyor temeği issiz
Havluya girdim de her taraf ıssız
Bekler durur öyle bak sessiz sessiz
Noldu sana böyle baba ocağı.
***
Türkü tuttururdu yapan ustalar
Soykanıp yatardı ulu hastalar
Sanki hepisi bir şimdi yastalar
Noldu sana böyle baba ocağı.
***
Fırfır dolanırdı gelinler kızlar
Torunlardan yükselirdi avazlar
Baş köşede tıngırdanırdı sazlar
Noldu sana böyle baba ocağı.
***
Kirmenler eğrilip kikit çekilir
Eğdi ile iplikçikler bükülür
Yamalıklar tutmaz esvap sökülür
Noldu sana böyle baba ocağı.
***
Babanın sesi de gürce çıkardı
Her kes onun gözlerine bakardı
Hatunlar ırmakta donlar yıkardı
Noldu sana böyle baba ocağı.
***
Lambanın isini silerdi kızlar
Ötüşüp dururdu hindiler kazlar
Nerde hergün avlu süpüren kızlar
Noldu sana böyle baba ocağı.
***
Nerde ocak başı sohbetler nerde çaydanlıkta çaylar hazırda, demde
Yıllar geçti halen canlı gözümde
Noldu sana böyle baba ocağı.
***
Kiremitler uçmuş çatısı çökmüş
Çok imdat eyleyip yollara bakmış
Anladım ki bize o çoktan küsmüş
Noldu sana böyle baba ocağı.
***
Her görmede sanki içim yanıyor
Kabuklanmış yaralarım kanıyor
Dört bir tarafımı hüzün sarıyor
Noldu sana böyle baba ocağı.
***
Turanlı unutma fanisin fani
Nerde o zamanki oyunlar hani
Şimdiki nesiller anlar mı seni
Noldu sana böyle baba ocağı.

05.1.20201
17.47