Bu gün baba ocağındayım
Ev dediğin iki oda bir aralık
Bütün sülale bu evde yaşardık
Mutfak merekteydi
Banyoyu ise leğende yapardık
Yer sofrasında yerdik, yer yatağında yatardık
Ama herkesten mutlu yaşardık
Odadaki eşyalar nerdeyse bir asırlık
Taş üstüne taş koyamadık
Ne yazık
Ben bile elli yıllık
En genci taş yastık
O da kırk yıllık
En kullanılanı
Semaver ve üstündeki çaydanlık
Karlı gecelerde çay içer pencereden bakardık
Aileyi bir araya toplayan
Kocalmış yuvarlak şişko sofra allahlık
Ama en güzel anlarımızı onun çevresinde yaşadık
Ya yerdeki eski halı
Resmen zulüm yapardık
Ayda bir defa dışarı atardık
Sopayla döverdik
Yinede küsmezdi onunla barışık yaşardık
sırlarımızı altında saklardık
Biz fakir değildik
Bütün mahalle beraberdik
Yemek pişince önce komşuya gönderirdik
Yeni bir şey aldığımızda üstünü örterdik
Hava atmak nedir bilmezdik
Biz insanı postuna bakmadan severdik
Odanın içi genelde karanlık
Yüreklerimiz ise aydınlık
Hayat bizim için koca bir umut
Çünkü biz geleceğe güvenirdik
Biz herkese güvendik ülkemize güvendik
Tokadı da ondan yedik
Abimin seferden dönmesini beklerdik
Dönünce de sobanın üstünde kebap yapardık
Birbirimize çok bağlıydık
Her birimiz bir yerde işe başladık
Ama hiç kopmadık
Çünkü baba ocağını hiç unutmadık
Kayıt Tarihi : 19.2.2012 03:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oda olmayınca her şey boş kalemine sağlık tebrik ederim saygılar
Teşekkürler güzel yorumunuz beni mutlu etti saygılar
Sağolun çok teşekkür ederim
TÜM YORUMLAR (7)