Baba Melahat Şiiri - Yusuf Yıldız 3

Gündelik işlerde çalışırdı,
Ayla teyzenin ortanca kızı
İsmini şimdi tam hatırlayamadım
Cismi ismini aşan kadın.
İri yapılı,kalın kaşlı,geniş alın
Ali Kıran Baş Kesen'de derlerdi namına
Çoğu kişi takmazdı,kadın oluşunu.
Kahvede oturup sigara içmişliği de vardı.
Geldi aklıma şimdi,Melahat'dı ismi.
Farklıydı diğer kadınlardan.
Gündelik iş dedim ya.
Gelmesin aklınıza bulaşık,çamaşır
Ev temizliği.
Yabancıydı zaten onlara.
Pekde hazetmezdi kalmazdı ev içinde
Tahammülü yoktu ev işine.
Kalındı ama tınısı vardı sesinin
Bir yanı şefkat bir yanı kireç
Harçla yoğrulmuşdu kadın elleri
Takamazdı rende gibi törpülerdi eldiveni
Yırtılırdı, çıkardı ortaya parmakları.
Koşarak çıkmıştı hayaline,
Herkes iple tuğla çekerken
İlginçtir inşaatta ustaydı.
Öyle böyle değil,
Örerdi kazak gibi duvarı.
Ziyan etmezdi,dökmezdi yere
Ne sulu nede koyu
Somun hamuru gibiydi harcı
Geçti yıllar aradan
Epeydir görmedim.
Gönül diyor olmamıştır
Duam, Hakvaki olmasın.
Başka bir kentdedir umarım.
Sen böyle usta ol
Olmasın başını sokacak bir damın
Buradakiler kemirdi kurt gibi
Darı görmüş tavuk emsali
Belkide ırak bir yerde
Yine mala elinde.